ကမ္ဘာပေါ်သို့ငြိမ်းချမ်းခြင်းကိုဆောင်ကြဉ်းပေးရန်ငါလာသည်ဟုမထင်မှတ်ကြနှင့်။ငြိမ်းချမ်းခြင်းကိုဆောင်ကြဉ်းပေးရန်ငါလာသည်မဟုတ်။ဓားကိုဆောင်ကြဉ်ပေးရန်သာငါလာ၏။အကြောင်းမူကားသားနှင့်အဖ၊သမီးနှင့်အမိ၊ချွေးမနှင့်ယောက္ခမအချင်းချင်းစိတ်ဝမ်းကွဲစေအံ့သောငှာငါလာ၏။လူတစ်ဦး၏ရန်သူတို့မှာလည်းသူ၏အိမ်သူအိမ်သားများပင်ဖြစ်လိမ့်မည်။အဖ၊သို့မဟုတ်အမိကိုငါ့ထက်ပို၍ချစ်သောသူသည်ငါနှင့်မထိုက်တန်။သား၊သို့မဟုတ်သမီးကိုငါ့ထက်ပို၍ချစ်သောသူသည်ငါနှင့်မထိုက်တန်။မိမိ၏လက်ဝါးကပ်တိုင်ကိုမထမ်းဘဲငါ့နောက်သို့လိုက်သောသူသည်ငါနှင့်မထိုက်တန်။မိမိ၏အသက်ကိုရှာဖွေတွေ့ရှိသောသူသည်အသက်ကိုဆုံးရှုံးလိမ့်မည်။ငါ့အတွက်ကြောင့်မိမိ၏အသက်ကိုအဆုံးရှုံးခံသောသူသည်ထိုအသက်ကိုရလိမ့်မည်။သင်တို့ကိုလက်ခံသောသူသည်ငါ့ကိုလက်ခံ၏။ငါ့ကိုလက်ခံသောသူသည်လည်းငါ့ကိုစေလွှတ်တော်မူသောသူကိုလက်ခံ၏။လူတစ်ဦးသည်ပရောဖက်တစ်ပါးဖြစ်ခြင်းကြောင့်ထိုပရောဖက်ကိုလက်ခံသောသူသည်ပရောဖက်၏ဆုလာဘ်ကိုရလိမ့်မည်။ထို့အတူလူတစ်ဦးသည်ဖြောင့်မတ်သောသူဖြစ်ခြင်းကြောင့်ထိုဖြောင့်မတ်သူကိုလက်ခံသောသူသည်ဖြောင့်မတ်သူ၏ဆုလာဘ်ကိုရလိမ့်မည်။သင်တို့အားငါအမှန်ဆိုသည်ကားဤအငယ်ဆုံးသောသူတို့တွင်တစ်ယောက်အားငါ၏တပည့်ဖြစ်ခြင်းကြောင့်ရေအေးတစ်ခွက်မျှပင်ပေးသောသူသည်ထိုသူ၏ဆုလာဘ်ကိုဆုံးရှုံးလိမ့်မည်မဟုတ်ဟုမိန့်တော်မူ၏။ယေဇူးသည်တပည့်တော်တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့အားသွန်သင်မိန့်မှာတော်မူပြီးသောအခါသူတို့၏မြို့များတွင်ဟောပြောသွန်သင်ခြင်းငှာထိုအရပ်မှကြွသွားတော်မူ၏။

ထောက်ရှုချက်******ဒီနေ့ကြားရတဲ့နှုတ်ကပါတ်‌တော်ဟာကျွန်ုပ်တို့အတွက်ထိတ်လန့်အံဩစရာဖြစ်ကောင်းဖြစ်နေပါလိမ့်မယ်။ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ကျွန်ုပ်တို့ချစ်ခြင်းမေတ္တာကိုသမားရိုးကျတွေးထင်ထားသည်ထက်ဘုရားသခင်သည်ကိုယ်တော့်ကိုပိုမိုချစ်မြတ်နိုးစေလိုကြောင်းတောင်းခံနေလို့ပါပဲ။ပထမကျမ်းစာတော်မြတ်၌ကျွန်ုပ်တို့သာမရိုးကျဆက်ကပ်ပူဇော်နေကြသောပူဇော်သက္ကာရကိုဘုရားသခင်သည်ငြီးငွေ့တော်မူပြီးကျွန်ုပ်တို့၏အပြစ်များတွက်ပူဇော်ခြင်းထက်ကျွန်ုပ်တို့၏ကြေကွဲသောနှလုံးသားနှင့်အပြစ်မှနောင်တတရားဖြင့်ပြောင်းလဲခြင်းကာဘုရားသခင်ထံပြန်လာဖို့ကိုပိုမိုအလိုတော်ရှိတော်မူသည်။ကျွန်ုပ်တို့သည်မကောင်းမှုဒုစရိုက်ကိုရှောင်ကြဉ်၍အပြစ်နှင့်ကင်းစေခြင်းကိုအရင်ပြင်ဆင်ပြီးမှယဇ်ပူဇော်ခြင်းကိုပြုခြင်းကိုဘုရားသခင်သာ၍နှစ်သက်တော်မူသည်။ယဇ်ပူဇော်ခြင်းသည်အပြစ်ကိုဖြေလျောက်ခြင်းအမှုဖြစ်သော်လည်းအပြစ်ကိုနောင်တမရ၊မပြောင်းလဲလျှင်ကျွန်ုပ်တို့၏အပြစ်အတွက်ယဇ်ပူဇော်ခြင်းသည်ဘာအကျိုးမျှမရှိကြောင်း၊ဘုရားသခင်ပို၍ရွံ့ရှာကြောင်းအတိတလင်းပြောကြား၍ကျွန်ုပ်တို့အားအရင်းဆုံးမိမိကိုယ်ကိုအပြစ်မှသန့်ရှင်းစင်ကြယ်အောင်ဆေးကြောပြီးမှသာလျှင်နောင်တတရားဖြင့်ပြုလုပ်သောပူဇော်ခြင်းများကိုဘုရားသခင်နှစ်သက်တော်မူသည်။

ကျွန်ုပ်တို့သည်မိမိမှာအပြစ်ကြီးသို့မဟုတ်အပြစ်ရှိနေမှန်းသိလျက်ပင်မစ္ဆားတရားတော်မြတ်မှာပါဝင်ပြီးကိုယ်တော်မြတ်ကိုမထိုက်တန်စွာဘယ်နှစ်ကြိမ်ပင့်ယူခဲ့ကြပြီးပြီလဲဆိုတာကိုပြန်လည်အောက်မေ့သတိရကြပါ။ကျွန်ုပ်တို့သည်မိမိ၏အပြစ်တွေအတွက်နောင်တမရမပြောင်းလဲဘဲမစ္ဆားတရားတော်မြတ်မှာမိမိတို့၏အပြစ်အတွက်သခင်ခရစ်တော်၏လက်ဝါးကားတိုင်မှာအသေခံတော်မူတွင်ပါပူဇော်ကြခြင်းသည်မိမိ၏အပြစ်ကိုဖြေရာယဇ်ပူဇော်ခြင်းထက်ဘုရားသခင်၏ချစ်ခြင်းမေတ္တာကိုမလေးစားရာ၊တန်ဖိုးမထားရာရောက်နေသည်ကိုသတိပြုမိနိုင်ကြပါစေ။

ဧဝံဂေလိကျမ်းစာတော်မြတ်၌သခင်ယေဇူးမိန့်တော်မူသောငြိမ်းချမ်းခြင်းကိုဆောင်ကြဉ်းပေးရန်ငါလာသည်မဟုတ်။ ဓားကိုဆောင်ကြဉ်ပေးရန်သာငါလာ၏ဟူသောစကားတွင်သခင်ယေဇူးဆောင်ယူလာသောဓားသည်နှုတ်ကပါတ်တော်မြတ်ဖြစ်သည့်အသွားနှစ်ဖက်ရှိသောဓားတကာတို့ထက်ပို၍ထက်မြက်သောဝိညာဉ်တော်၏ဓားလက်မျိုးဖြစ်သည်။သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်မြတ်သည်ဘုရားသခင်၏နှုတ်ကပါတ်တော်ဓားဖြင့်ကျွန်ုပ်တို့၏အပြစ်အနာအစာများကိုလှီးဖြတ်တော်မူ၍နောင်တတရားကိုဆွဲယူကာပြန်လည်နေကောင်းကျန်းမာလာအောင်ခွဲစိတ်ကုသပေးသည်။ဝိညာဉ်တော်၏ဓားဖြင့်သခင်ယေဇူးသည်လောက၏အပြစ်အကြောင်း၊ဖြောင့်မတ်ခြင်းအကြောင်းနှင့်တရားစီရင်တော်မူခြင်းအကြောင်းတို့ကိုထင်ရှားစွာထုတ်ဖော်ပြတော်မူ၍ကျွန်ုပ်တို့ကိုအပြစ်မှနိုးထ၍နောင်တတရားရရန်ကျွန်ုပ်တို့ကိုထိတ်လန့်အံဩစရာကောင်းသောသမားရိုးကျမဟုတ်သောခွဲစိတ်ကုသမျိုးဖြစ်ဘုရားသခင်နှင့်ကျွန်ုပ်တို့လူသားတွေကြားမှအပြစ်ကင်ဆာအနာကိုခွဲထုတ်၍ကုသပေးခဲ့ခြင်းဖြစ်ဖြစ်သည်။ထိုအတွက်ကြောင့်ကျွန်ုပ်တို့သည်ရောဂါပျောက်ကင်းသောဘဝအသစ်၌ကိုယ်တော်၏ချစ်ခြင်းမေတ္တာကိုသက်သေခံကြရာတွင်ကျွန်ုပ်တို့ဘဝ၌ကိုယ်တော်သည်ဦးထိပ်ပန်ဆင်ထားရမည့်သူဖြစ်သည်။ကိုယ်တော်ကိုဦးစွာချစ်မြတ်နိုးခြင်းဖြင့်ကျွန်ုပ်တို့နှင့်နီးစပ်သောအငယ်ဆုံးသောသူများကိုကိုယ်တော်ကဲ့သို့ချစ်နိုင်အောင်ကြိုးစားကြရပါမယ်။တစ်ခြားသူများကိုသခင်ယေဇူးဘုရားထက်ချစ်သောသူသည်ကိုယ်တော်၏ချစ်ခြင်းနှင့်မထိုက်တန်‌ပေ။