ယေဇူးသည်(ဤစကားများကိုမြွက်ဆိုပြီးသောအခါ)တပည့်တော်တို့နှင့်အတူ ကီဒရွန် ချောင်းတစ်ဖက်သို့ ကြွတော်မူ၏။ထိုအရပ်၌ဥယျာဥ်တစ်ခုရှိ၍ ကိုယ်တော်နှင့်တပည့်တော်တို့သည် ဥယျာဥ်ထဲသို့ဝင်ကြ၏။ကိုယ်တော့်ကိုအပ်နှံမည့်ဂျူဒသည်လည်း ထိုနေရာကိုသိလေ၏။အကြောင်းမူကား ယေဇူးသည်တပည့်တော်တို့နှင့်အတူထိုနေရာ၌ မကြာခဏတွေ့ဆုံလေ့ရှိသောကြောင့်တည်း။ထို့ကြောင့် ဂျူဒသည် ရောမစစ်သူရဲ တစ်စုကိုလည်းကောင်း၊ရဟန်းအကြီးအကဲတို့ နှင့်ဖာရီဇေးဦးတို့ထံမှအစောင့်တချို့တို့လည်းကောင်း ခေါ်ဆောင်၍ မီးအိမ်၊ မီးတုတ်နှင့် လက်နက်များကို ကိုင်ဆောင်ကာ ထိုနေရာသို့ လာကြ၏။ ယေဇူးသည်လည်း မိမိ၌ဖြစ် လတ္တံသော အကြောင်းအရာအလုံးစုံတို့ကို သိမြင်ပြီးဖြစ်၍ ရှေ့သို့ထွက်လာပြီးလျှင်၊ သင်တို့သည်မည်သူ့ကိုရှာကြသနည်းဟုသူတို့အား မေးတော်မူ၏။သူတို့က၊နက်ဇရက်မြို့သားယေဇူးကိုရှာကြပါသည်ဟုဆိုကြ၏။ယေဇူးက၊ ငါသည်ထိုသူဖြစ်၏ဟုမိန့်တော်မူ၏။ကိုယ်တော့်ကို အပ်နှံသောဂျူဒသည်လည်း သူတို့နှင့်အတူရပ်လျက်နေ၏။ ယေဇူးက ငါသည် ထိုသူဖြစ်၏ဟုမိန့်တော်မူသောအခါ သူတို့ သည် နောက်သို့လန်၍ မြေပေါ်သို့ လဲကျကြ၏။ထို့နောက်ယေဇူးက၊သင်တို့သည် မည်သူ့ကိုရှာကြသနည်းဟုတစ်ဖန်ပြန်၍ မေးတော်မူ၏။ သူတို့ကလည်း၊နာဇရက်မြို့သားယေဇူးကို ရှာကြပါသည် ဟု ဆိုကြ၏။ ယေဇူးက၊ ငါသည် ထိုသူဖြစ်၏ဟု သင်တို့အားငါပြောခဲ့လေပြီ။သို့ဖြစ်၍ သင်တို့သည် ငါ့ကိုရှာကြလျှင် ဤသူတို့ကို သွားခွင့်ပေးကြလော့ဟု သူတို့အားမိန့်တော်မူ၏။ ဤကဲ့သို့ မိန့်တော်မူ ခြင်းမှာ အကျွန်ုပ်အား ကိုယ်‌တော်ပေးအပ်တော်မူသောသူ တစ်စုံတစ်ယောက်မျှ ပျက်စီးခြင်းသို့ မ‌ရောက်ရဟုကိုယ်တော်မိန့်ဆိုခဲ့သည့်စကားပြည့်စုံစေမည့် အကြောင်းတည်း။ ထိုအခါ စီမွန်ပေတရု သည်မိမိ၌ ဓားပါလာသဖြင့် ဓားကိုဆွဲထုတ်၍ ရဟန်းအကြီးအကဲ၏ အစေခံတစ်ယောက်ကို ခုတ်သဖြင့်ထိုသူ၏လက်ယာနားရွက် ပြတ်လေ၏။ထိုအစေခံ၏အမည်ကား မာလကုဖြစ်သတည်း။ယေဇူးကလည်း၊ သင်၏ဓားကို ဓားအိမ်၌ပြန်သွင်းလော့။ငါ့အား ခမည်းတော်ပေးတော်မူသောခွက်ဖလားကိုငါမသောက်ဘဲ နေရမည်လောဟု ပေတရုအား မိန့်တော်မူ၏။ထို့နောက်ရောမစစ်သူရဲများ၊ ၎င်းတို့၏တပ်မှူးနှင့် ဂျူးလူမျိုးတို့ထံမှ အစောင့်တို့သည်ယေဇူး ကို ဖမ်းဆီးချည်နှောင်ကာ၊ အန္နားထံသို့ ဦးစွာခေါ်ဆောင်သွားကြ၏။ အကြောင်းမူကား အန္နားသည် ထိုနှစ်တွင် ရဟန်းအကြီးအကဲဖြစ်သော ကာအိဖ၏ယောက္ခမဖြစ်သောကြောင့်တည်း။ ကာအိဖ သည်ကား လူအပေါင်းတို့အဖို့လူတစ်ဦးအသေခံရခြင်းသည် ပို၍ကောင်း၏ဟု ဂျူးလူမျိုးတို့အား အကြံပေးခဲ့သူဖြစ်သတည်း။စီမွန်ပေတရုနှင့် အခြားတပည့်တော်တစ်ဦးသည်  ယေဇူး၏နောက်တော်သို့ လိုက်ကြ၏။ ထိုတပည့်တော်သည် ရဟန်းအကြီးအကဲနှင့် သိကျွမ်းသဖြင့် ယေဇူးနှင့်အတူ ရဟန်းအကြီးအကဲ၏ အိမ်တော်၀င်းအတွင်းသို့၀င်လေ၏။ ပေတရုမူကား ဝင်းတံခါးအပြင်တွင် ရပ်နေခဲ့ရသောကြောင့် ရဟန်းအကြီးအကဲနှင့်သိကျွမ်းသော တပည့်တော်သည် ဝင်းတံခါးအပြင်သို့ ထွက်သွားပြီးလျှင် တံခါးစောင့် အမျိုးသမီးအားပြော၍ ပေတရုကို အိမ်တော်ဝင်းအတွင်းသို့ ခေါ်ဆောင်ခဲ့လေ၏။ ထိုအခါတံခါးစောင့် အမျိုးသမီးက ပေတရုအား၊ သင်သည်လည်း ထိုသူ၏ တပည့်များထဲမှ တစ်ဦးဖြစ်သမဟုတ်လောဟု မေးလျှင် ပေတရုက၊ အကျွန်ုပ် မဟုတ်ဟုဆို၏။ ထို့နောက် ရဟန်းအကြီးအကဲ၏အစေခံများနှင့် အစောင့်တို့သည် ချမ်းအေးသောကြောင့် မီးသွေးဖြင့် မီးဖို၍ ပတ်လည်တွင် ရပ်လျက် မီးလှုံနေကြ၏။ ပေတရုသည်လည်း သူတို့နှင့်အတူ ရပ်၍ မီးလှုံနေလေ၏။ထိုအခါရဟန်းအကြီးအကဲသည် ယေဇူးအား တပည့်တော်တို့၏ အကြောင်းကိုလည်းကောင်း၊ ကိုယ်တော်၏တရားတော်အကြောင်းကိုလည်းကောင်း မေးမြန်းလေ၏။ယေဇူးကသူ့အား ပြန်ပြောတော်မူသည်ကား၊ငါသည် လူအပေါင်းတို့၏ရှေ့တွင် ပွင့်လင်းစွာ ဟောပြောခဲ့ပါ၏။ ငါသည် ဂျူးလူမျိုးတို့စုဝေးရာ တရားဇရပ်များနှင့် ဗိမာန်တော်တွင် အစဉ်ဟောပြောသွန်သင်ခဲ့၏။ငါသည်မည်သည့် အရာကိုမျှ လျှို့ဝှက်စွာ မဟော‌ပြောခဲ့ပေ။ သင်တို့သည် အဘယ်ကြောင့်ငါ့ကို မေးမြန်းကြသနည်း။ ငါဟောပြောခဲ့သည့် အကြောင်းအရာများကို ကြားနာခဲ့ပြီးသောသူတို့အားမေးမြန်းကြပါလော့။ သူတို့သည် ငါဟောပြောသမျှကို သိကြ၏ဟု မိန့်တော်မူ၏။ ကိုယ်တော်သည်ဤသို့မိန့်တော်မူလျှင် အနီး၌ ရပ်လျက်နေသော အစောင့်များထဲမှ တစ်‌ယောက်က ယေဇူး၏ပါးကိုရိုက်၍၊ သင်သည် ရဟန်း အကြီးအကဲကို ဤသို့ဖြေကြားရသ‌လောဟု ဆိုလေ၏။ယေဇူးက၊ ငါပြောသောစကားမှားလျှင် မှားကြောင်းကို ထောက်ပြပါလော့။ ငါ၏စကားမှန်လျှင်မူကား အဘယ်ကြောင့် ငါ့ကို ရိုက်သနည်းဟု ပြန်ပြောတော်မူ၏။ ထို့နောက် အန္နားသည် ကိုယ့်တော်ကို ချည်နှောင်စေလျက် ရဟန်းအကြီးအကဲ ဖြစ်သူ ကာအိဖထံသို့ပို့စေ၏။စီမွန်ပေတရုသည်ရပ်လျက် မီးလှုံနေစဉ်တွင် သူတို့က၊သင်သည်လည်း ထိုသူ၏ တပည့်များ ထဲမှ တစ်ဦးဖြစ်သည်မဟုတ်လောဟု မေးမြန်းကြပြန်လျှင် ပေတရုက၊ အကျွန်ုပ် မဟုတ်ဟု ငြင်းဆို လေ၏။ ပေတရု ဓားနှင့်ခုတ်သဖြင့် နားရွက်ပြတ်သောသူ၏ ဆွေမျိုးဖြစ်ပြီး ရဟန်းအကြီးအကဲ၏အစေခံတစ်ဦးလည်းဖြစ်သူက၊ သင့်ကို ထိုသူနှင့်အတူ ဥယျာဥ်၌ အကျွန်ုပ်မြင်ခဲ့ရသည်မဟုတ်လောဟု ဆို၏။ ပေတရုကလည်း အကျွန်ုပ်မဟုတ်ဟု တစ်ဖန်ငြင်းဆို၏။ ထိုခဏချင်းတွင် ကြက်ဖတွန်လေ၏ထို့နောက်သူတို့သည် ယေဇူးကို ကာအိဖထံမှ ရောမဘုရင်ခံ၏အိမ်တော်သို့ ခေါ်ဆောင်သွား ကြ၏။ထိုအချိန်ကား နံနက်စောစော အချိန်ဖြစ်၏။ ဂျူးလူမျိုးတို့သည် ပါစကားညစာစားပွဲတွင်ပါဝင် စားသောက်နိုင်ရန် မိမိတို့ကိုယ်ကို ညစ်ညူးခြင်းသို့ မရောက်စေလိုသဖြင့်၊ အိမ်တော်ထဲသို့ ကိုယ်တိုင် မဝင်ကြ။ သို့ဖြစ်၍ ပီလာတုမင်းသည် သူတို့ထံသို့ထွက်လာပြီးလျှင်၊ သင်တို့သည် ဤသူ့အပေါ် မည်သည့်စွပ်စွဲချက်ကို တင်လိုကြသနည်းဟုမေးလေ၏။ ထိုအခါ သူတို့က ဤသူသည် ပြစ်မှု ကျူးလွန်သူ မဟုတ်ပါလျှင် အကျွန်ုပ်တို့သည် သူ့ကို အရှင်ထံသို့ အပ်မည်မဟုတ်ပါဟု ပြန်ဖြေကြ၏။ ပီလာတုမင်းကလည်း၊သင်တို့ကိုယ်တိုင်ပင် သူ့ကိုခေါ်ဆောင်သွားကြ၍ သင်တို့၏ ပညတ်တရား အတိုင်းစီရင်ကြလော့ဟု သူတို့အားဆို၏။ ဂျူးလူမျိုးတို့က အကျွန်ုပ်တို့သည် မည်သူ့ကိုမျှသတ်ပိုင်ခွင့်မရှိပါဟု ပြန်ဖြေကြ၏။ ဤသည်ကား မိမိသည် မည်ကဲ့သို့သော သေခြင်းဖြင့် သေရမည် ကို ယေဇူးကိုယ်တော်တိုင် မိန့်မြွက်ခဲ့သောစကား ပြည့်စုံခြင်းသို့ရောက်စေမည့်အကြောင်းတည်း။ ထိုအခါ ပီလာတုမင်းသည် အိမ်တော်ထဲသို့ ပြန်ဝင်၍ ယေဇူးကိုခေါ်ပြီးလျှင်၊ သင်သည် ဂျူးလူမျိုးတို့၏ အရှင်ဘုရင်ဖြစ်သလောဟု ကိုယ်တော်အားမေးလေ၏။ ယေဇူးက၊ မင်းကြီးသည် ဤစကားကို မိမိ အလိုအလျောက် ဆိုသလော။ သို့မဟုတ်လျှင် အကျွန်ုပ်၏အ‌ကြောင်းကို တစ်ပါးသူက မင်းကြီးအား ပြောပြထားသလောဟု မေးတော်မူ၏။ပီလာတုမင်းကလည်း အကျွန်ုပ်သည် ဂျူးလူမျိုးဖြစ်သလော။ သင်၏လူမျိုးနှင့်ရဟန်းအကြီးအကဲတို့သည် သင့်ကို အကျွန်ုပ်လက်သို့ အပ်ခဲ့ကြပြီ။ သင်သည် အဘယ်အမှုကို ပြုခဲ့သနည်းဟု မေးလေ၏။ ယေဇူးက၊ အကျွန်ုပ်၏နိုင်ငံသည် ဤလောကနှင့် သက်ဆိုင်သည်မဟုတ်။အကျွန်ုပ်၏နိုင်ငံသည် ဤလောကနှင့်သက်ဆိုင်လျှင် အကျွန်ုပ်သည် ဂျူးလူမျိုးတို့၏ လက်သို့အပ်နှံခြင်းမခံရအောင် အကျွန်ုပ်၏အမှုထမ်းများသည် တိုက်ခိုက်ကြလိမ့် မည်။ သို့သော် အကျွန်ုပ်၏နိုင်ငံသည် ဤလောကနှင့် သက်ဆိုင်သည်မဟုတ်ဟု မိန့်တော်မူ၏။ ပီလာတုမင်းကဤသို့ဖြစ်လျှင် သင်သည် ရှင်ဘုရင်ဖြစ်သလောဟု မေးလေ၏။ ယေဇူးက၊ မင်းကြီးဆိုသည့်အတိုင်း အကျွန်ုပ်သည် ရှင်ဘုရင်ဖြစ်၏။အကျွန်ုပ်သည် သမ္မာတရားကို ဟောပြောခြင်းငှါ မွေးဖွားခြင်းခံခဲ့၍၊ ဤအတွက်ကြောင့် လောကသို့ ကြွလာ၏။ သမ္မာတရားနှင့်သက်ဆိုင်သူဟူသမျှ သည် အကျွန်ုပ်၏စကားကို နားထောင်ကြ၏ဟု မိန့်တော်မူ၏။ပီလာတုမင်းက၊သမ္မာတရားကား အဘယ်အရာနည်းဟု မေးလေ၏။ ထိုစကားကိုဆိုပြီးမှ ပီလာတုမင်းသည် ဂျူးလူမျိုးတို့ထံသို့ တစ်ဖန် ထွက်သွားပြီးလျှင်၊ ဤသူ၌ ပြစ်မှုတစ်စုံတစ်ရာမျှအကျွန်ုပ်မတွေ့။သို့သော် ပါစကားပွဲတော်အချိန် တွင် အကျွန်ုပ်သည် သင်တို့အတွက်လူတစ်ဦးကို လွတ်ငြိမ်းချမ်းသာခွင့်ပေးသော ထုံးစံရှိ၏။သို့ဖြစ်၍ အကျွန်ုပ်သည်သင်တို့အတွက် ဂျူးလူမျိုးတို့၏ ရှင်ဘုရင်ကို လွှတ်ပေးစေလိုသလောဟု သူတို့အားမေးလေ၏။သူတို့က၊ဤသူ့ကိုမဟုတ် ဘာရာဘကို လွတ်ပေးပါဟု တစ်ဖန် ဟစ်အော်ကြပြန်၏။ဘာရာဘသည်ကား ဓားပြတစ်ဦး ဖြစ်၏။ထို့ကြောင့် ပီလာတုမင်းသည် ယေဇူးကို ခေါ်ဆောင်သွားစေပြီးလျှင် ကြိမ်နှင့်ရိုက်စေ၏။စစ်သူရဲတို့သည်လည်း ဆူးခက်ဖြင့်ပြီးသော ဦးရစ်သရဖူကို ပြုလုပ်၍ ကိုယ်တော်၏ဦးခေါင်းတော်ပေါ် ၌တင်ကြပြီး ခရမ်းရောင်ဝတ်ရုံကိုလည်း ကိုယ်တော့်အပေါ်ခြုံပေးကြ၏။ထို့နောက် သူတို့သည် အထံတော်သို့ ချဉ်းကပ်၍၊ဂျူးလူမျိုးတို့၏ ဘုရင်၊ ကျန်းမာပါစေဟု ဆိုကြလျက်ကိုယ်တော်၏ပါးကို ရိုက်ကြ၏။ပီလာတုမင်းသည် အပြင်သို့ တစ်ဖန်ထွက်ပြီးလူအစုအဝေးတို့အား၊ အကျွန်ုပ်သည် ဤသူ၌ အပြစ်တစ်စုံတစ်ရာမျှ မတွေ့ကြောင်းကို သင်တို့သိစေခြင်းငှါ သင်တို့ထံသို့ သူ့ကို ခေါ်ထုတ် ခဲ့ပြီဟု ဆို၏။ ထိုအခါ ယေဇူးသည် ဆူးခက်ဖြင့် ပြုလုပ်ထားသော သရဖူကိုဆောင်း၍ ခရမ်းရောင်ဝတ်ရုံကို ဝတ်ဆင်ကာ၊အပြင်သို့ ထွက်တော်မူလျှင် ပီလာတုမင်းက၊ ဤသူ့ကို ကြည့်ကြလော့ဟု ဆို၏။ရဟန်းအကြီးအကဲများနှင့် အစောင့်တို့သည် ကိုယ်တော့်ကို မြင်ကြလျှင်၊ သူတို့ လက်ဝါး ကပ်တိုင် တင်ပါ၊ သူ့ကို လက်ဝါးကပ်တိုင်တင်ပါဟု ဟစ်အော်ကြ၏။ပီလာတုမင်းက၊သူ့တို့ကိုယ်တိုင် သူ့ကိုခေါ်သွား၍ လက်ဝါးကပ်တိုင် တင်ကြလော့။အကြောင်းမူကားအကျွန်ုပ်သည်သူ့၌ အပြစ် တစ်စုံတစ်ရာကိုမျှ မတွေ့ဟုဆို၏။ဂျူးလူမျိူးတို့ကလည်း၊အကျွန်ုပ်တို့၌ ပညတ်ဥပဒေရှိ၏။ ဤသူသည် မိမိကိုယ်ကို ဘုရားသခင်၏သားတော်ဟုဆိုသောကြောင့် ထိုပညတ်ဥပဒေအရ သူသည် သေဒဏ်ခံထိုက်သည်ဟု ပီလာတုမင်းအားပြန်ပြောကြ၏။ ထိုစကားကို ပီလာတုမင်းကြားလျှင် ပို၍ ကြောက်ရွံ့လာလေ၏။သို့ဖြစ်၍ သူသည် အိမ်တော်ထဲသို့ တစ်ဖန်ပြန်ဝင်ပြီးလျှင် ယေဇူးအား၊ သင်သည်မည်သည့်အရပ်ကလာသနည်းဟု မေးတော်မူ၏။ ယေဇူးမူကား တစ်ခွန်းမျှ ပြန်ဖြေတော် မမူပေ။ထို့‌ကြောင့် ပီလာတုမင်းက၊ သင်သည် အကျွန်ုပ်နှင့် စကားပြောရန် အလိုမရှိသလော။ အကျွန်ုပ်သည် သင့်ကို လွှတ်ပိုင်သည်ကိုလည်းကောင်း၊လက်ဝါးကပ်တိုင် တပ်ပိုင်သည်လည်းကောင်းသင်မသိပါသလောဟု ကိုယ်တော်အား မေးလေ၏။ ယေဇူးက၊ မင်းကြီးသည် အထက်အရပ်မှ အခွင့်မရခဲ့ပါလျှင် ငါ့ကို မည်သို့မျှ ပြုလုပ်ပိုင်ခွင့်မရှိကြ။ ထို့ကြောင့် ငါ့ကို မင်းကြီး၏လက်သို့ အပ်နှံခဲ့‌သောသူသည် ပို၍ အပြစ်ကြီး၏ဟု သူ့အား မိန့်တော်မူ၏။ထိုအချိန်မှစ၍ ပီလာတုမင်းသည် ယေဇူးကိုလွှတ်ပေးနိုင်မည့်နည်းလမ်းကို ရှာကြံလေ၏။ သို့သော် ဂျူးလူမျိုးတို့က၊ ဤသူ့ကိုလွှတ်ပေးလျှင် မင်းကြီးသည် ဆီဇာဧကရာဇ်မင်း၏ အဆွေတော် မဟုတ်။မိမိကိုယ်ကို ရှင်ဘုရင်ဟုဆိုသောသူ မည်သူမဆို ဧကရာဇ်မင်းကို ဆန့်ကျင်သောသူဖြစ်သည် ဟု ဟစ်အော်ကြ၏။ပီလာတုမင်းသည် ဤစကားကိုကြားလျှင် ယေဇူးကိုအပြင်သို့ ခေါ်ဆောင်ခဲ့ပြီးမှ ဟေဗြေဦးဘာသာအားဖြင့်ဂဗ္ဗသဟုခေါ်ဆိုသော ကျောက်ဖျာပေါ်ရှိ တရားပလ္လင်ပေါ်တွင် ထိုင်လေ ၏။ ထိုနေ့သည်ကား ပါစကားပွဲတော်အတွက် ပြင်ဆင်ရသော အဖိတ်နေ့ဖြစ်ပြီး၊အချိန်ကား မွန်းတည့်ချိန်ခန့်ဖြစ်၏။ ပီလာတုမင်းက၊ သင်တို့၏ ရှင်ဘုရင်ကို ကြည်ကြလော့ဟုဂျူးလူမျိုးတို့အား ဆိုလေ၏။ ထိုအခါ သူတို့က၊ သူ့ကိုထုတ်ပါ၊ သူ့ကိုထုတ်ပါ၊ သူ့ကိုလက်ဝါးကပ်တိုင်တင်ပါဟု ဟစ်အော်ကြ၏။ ပီလာတုမင်းက၊ အကျွန်ုပ်သည် သင်တို့၏ ရှင်ဘုရင်ကို လက်ဝါးကပ်တိုင် တင်ရမည် လောဟု သူတို့အား မေးလျှင်ရဟန်းအကြီးအကဲတို့က၊ အကျွန်ုပ်တို့၌ ဆီဇာဧကရာဇ်မင်းမှတစ်ပါး အခြားသော ရှင်ဘုရင်မရှိပါဟု ပြန်ပြောကြ၏။ ထိုအခါ ပီလာတုမင်းသည် ကိုယ်တော့်ကို လက်ဝါး ကပ်တိုင်တင်စေခြင်းငှါသူတို့၏ လက်သို့ အပ်လိုက်လေ၏။သို့ဖြစ်၍ သူတို့သည် ကိုယ်တော့်ကို ခေါ်ဆောင်သွားကြ၏။ ကိုယ်တော်သည် မိမိ၏လက်ဝါး ကပ်တိုင်ကိုထမ်းလျက်၊ဟေဗြေဦးဘာသာဖြင့် ဂေါလ်‌‌ဂေါသဟုခေါ်ဆို၍ ဦးခေါင်းခွံအရပ်ဟု အမည်တွင်သောအရပ်သို့ ကြွတော်မူ၏။ထိုအရပ်၌ သူတို့သည် ကိုယ်တော့်ကို လက်ဝါးကပ်တိုင် တင်ကြလေ၏။သူတို့သည် ကိုယ်တော့်ကို အလယ်တွင်ထားလျက် အခြားသူနှစ်ဦးကိုလည်းကိုယ်တော်၏ ဘေးတစ်ဖက်တစ်ချက်စီတွင်ထားကာ လက်ဝါးကပ်တိုင်တင်ကြ၏။ပီလာဟုမင်းသည် လည်းကဗ္ပည်းလိပ်စာရေး၍ ကိုယ်တော်၏လက်ဝါးကပ်တိုင်ပေါ်တွင် ကပ်ထားစေ၏။ထိုကဗ္ပည်း လိပ်စာသည်ကား ဂျူးလူမျိုးတို့၏ရှင်ဘုရင်၊နာဇရက်မြိုးသားယေဇူးဟူ၍ဖြစ်၏။ယေဇူးကိုလက်ဝါး ကပ်တိုင်တင်သောအရပ်သည်မြို့နှင့်နီးသဖြင့် များစွာသော ဂျူးလူမျိုးတို့သည်ထိုကဗ္ပည်းလိပ်စာကို ဖတ်ကြ၏။ထိုကဗ္ပည်းလိပ်စာကိုလည်း ဟေဗြေဦးဘာသာ၊လက်တင်ဘာသာနှင့် ဂရိဘာသာတို့ဖြင့် ‌ရေးသားထား၏။ထိုအခါဂျူးလူမျိုးတို့၏ရဟန်းအကြီးအကဲတို့က၊ ဂျူးလူမျိုးတို့၏ ရှင်ဘုရင်ဟူ၍ မရေးပါနှင့်။ဤသူက ငါသည်ဂျူးလူမျိုးတို့၏ ရှင်ဘုရင်ဖြစ်သည်ဟူ၍ ဆိုခဲ့ကြောင်းကိုသာ ရေးပါဟု ပီလာတုမင်းအား လျှောက်ထားကြ၏။ ပီလာတုမင်းကလည်း အကျွန်ုပ်ရေးပြီးသော အရာသည် ရေးပြီလေပြီဟု ပြန်‌ ပြောလေ၏။စစ်သူရဲတို့သည်ယေဇူးကို လက်ဝါးကပ်တိုင် တင်ပြီးနောက် ကိုယ်တော်၏ အဝတ်တော်တို့ကိုလေးပိုင်းပိုင်းကာ တစ်‌ယောက်တစ်ပိုင်းစီ ခွဲဝေ၍လည်းကောင်း၊ကိုယ်တော်၏အတွင်းအင်္ကျီတော်ကို လည်းကောင်း ယူကြ၏။အတွင်းအင်္ကျီတော်သည်ကားချုပ်ရိုးမရှိဘဲ အထက်စွန်းမှ အောက်စွန်းတိုင် အောင် ရက်လုပ်ထားခြင်းဖြစ်၏။ထို့ကြောင့် သူတို့ကဤအင်္ကျီကို မဆုတ်ကြနှင့်။ ၎င်းကို မည်သူပိုင်ဆိုင်မည့်အကြောင်း သိစေရန် မဲချကြကုန်အံ့ဟု အချင်းချင်းပြောဆိုကြ၏။ဤသည် ကား သူတို့သည် ငါ၏အဝတ်များကို ခွဲဝေယူကြ၏။ငါ၏အင်္ကျီကိုလည်း မဲချ၍ယူကြ၏ဟူသောကျမ်းချက်ပြည့်စုံစေမည့်အကြောင်းတည်း။စစ်သူရဲသူတို့သည်လည်း ဤကဲ့သို့ ခွဲဝေယူကြ၏။ထိုအချိန်၌ယေဇူး၏ လက်ဝါးကပ်တိုင်အနီးတွင် ရပ်နေကြသော သူတို့သည်ကား ကိုယ်တော်၏ မယ်တော်၊မယ်တော်၏ညီမဖြစ်သော ကလေအိုဖ၏ဇနီး မာရိယာနှင့် မာရိယာ မာဒလေးနာတို့ ဖြစ်ကြ၏။ယေဇူးသည် မယ်တော်နှင့် သူမအနီးတွင် ရပ်နေသည့် မိမိချစ်တော်မူသော တပည့်တော်တို့မြင်လျှင် မယ်တော်အား၊ အချင်းအမျိုးသမီး၊ သင်၏သားကို ကြည့်ပါဟု မိန့်တော်မူ၏။ထို့နောက် ကိုယ်တော်သည် တပည့်တော်ကိုလည်း၊ သင်၏အမိကို ကြည့်ပါဟု မိန့်တော်မူ၏။ထိုအချိန်မှစ၍ ထိုတပည့်တော်သည် မယ်တော်ကို မိမိ၏အိမ်သို့ ခေါ်ဆောင်ထားလေ၏။ထို့နောက် ခပ်သိမ်းသောအရာတို့သည် ပြီးဆုံးပြီဖြစ်ကြောင်းကို ကိုယ်‌တော်သိမြင်တော်မူသဖြင့် ကျမ်းစားလာ သည့်အတိုင်း ပြည့်စုံစေရန်၊ငါရေငတ်သည်ဟု မိန့်မြွက်တော်မူ၏။ ထိုနေရာ၌ပုံးရည်အပြည့်ရှိသော အိုးတစ်လုံးရှိ၏။သို့ဖြစ် ၍ သူတို့သည် ရေမြှုပ်တစ်ခုကိုတေ့ပေးကြ၏။ယေဇူးသည်လည်း ပုံးရည် ကို သောက်ပြီးမှ၊ အားလုံးပြည့်စုံပြီဟု မိန့်မြွက်လျက် ဦးခေါင်းတော်ကို ညွှတ်၍ အသက်တော်ကို စွန့်လိုက် တော်မူ၏။ထိုနေ့သည်ကားအဖိတ်နေ့ဖြစ်၍ ဥပုသ်နေ့တွင် အလောင်းများကို လက်ဝါးကပ်တိုင်ပေါ်၌ မရှိစေရန်ဂျူးလူမျိုးတို့သည် လက်ဝါးကပ်တိုင် တင်ခံရသူများ၏ ခြေတို့ကိုချိုး၍သူတို့ကို ယူဆောင်သွားခွင့်ပြုပါမည့်အကြောင်း၊ ပီလာတုမင်းထံသို့ တောင်းလျှောက်ကြ၏။အကြောင်းမူကားထိုဥပုသ်သည် ကြီးမြတ်သော ဥပုသ်နေ့ဖြစ်၏။ ထို့ကြောင့် စစ်သူရဲတို့သည် လာကြ၍ကိုယ်တော်နှင့်အတူ လက်ဝါးကပ်တိုင်ခံရသူ ပထမတစ်ဦးနှင့် အခြားသောသူတစ်ဦး၏ ခြေတို့ကို ချိုးကြ၏။ သို့သော် သူတို့သည် ယေဇူးထံတော်သို့ လာကြသောအခါ ကိုယ် တော်သည်အသက်တော်ကုန်ပြီ ဖြစ်ကြောင်းကို တွေ့မြင်ကြ၍ ကိုယ်တော်၏ ခြေထောက်ကို မချိုးကြချေ။စစ်သူရဲများထံမှ တစ်ဦး သည်ကား ကိုယ်တော်၏နံဘေးတော်ကို လှံဖြင့် ထိုးလေ၏။ထိုအခါ သွေးနှင့်ရေသည် ချက်ချင်း ထွက်လာ၏။ထိုအခြင်းအရာကို မြင်ခဲ့သောသူသည်လည်း သက်သေခံ၏။သူ၏သက်သေခံချက်မှာလည်း မှန်ကန်၍ သူသည် သင်တို့ယုံကြည်စေခြင်းငှါမှန်သောစကားပြောသည်ကိုလည်းသိလေ၏။ဤသို့ဖြစ်ပျက်ရခြင်းမှာသူ၏အရိုးတစ်ချောင်းမျှ မကျိုးစေရဟူသော ကျမ်းစကား ပြည့်စုံစေရန် ဖြစ်၏။တစ်ဖန်ကျမ်းစာလာသည်ကား၊ သူတို့သည်မိမိတို့ထိုးဖောက်ခဲ့သောသူကို ကြည့်ကြလိမ့်မည်ဟူ၍ ဖြစ်သတည်း။ထို့နောက်ယေဇူး၏တပည့်ဖြစ်သော်လည်း ဂျူးလူမျိုးတို့ကို ကြောက်သောကြောင့် တပည့် အဖြစ် မထင်မရှားနေသော အာရီမာတေးယမြို့သား ဂျိုးဇက်သည် ယေဇူး၏အလောင်းတော်ကို ယူသွားခွင့်ပြုပါရန်ပီလာတုမင်းထံသို့ လျှောက်ထားလေ၏။ပီလာတုမင်းသည်လည်း သူ့အား အခွင့်ပေးသဖြင့် သူသည်လာပြီးလျှင် ကိုယ်တော်၏ အလောင်းတော်ကို ယူဆောင်သွားလေ၏။ယခင်က ယေဇူး၏ အထံတော်သို့ ညအချိန်တွင်လာသော နီကိုဒေးမုသည်လည်း မီးရာနှင့် မုတ်ရောထားသော ဆီမွှေးနံ့သာပေါင်းအချိန်တစ်ရာခန့်ကိုယူဆောင်လေ၏။သူတို့သည် ယေဇူး၏အလောင်း တော်ကိုယူဆောင်ပြီးလျှင် ဂျူးလူမျိုးတို့၏ သင်္ဂြိုဟ်ခြင်းနှင့်ဆိုင်သောဓလေ့ထုံးစံအတိုင်း နံ့သာမျိုး များနှင့်အတူ ပိတ်အဝတ်ဖြင့် ပတ်ရစ်ကြ၏။ ကိုယ်တော့်ကို လက်ဝါးကပ်တိုင်တင်သော အရပ်၌ ဥယျာဥ်တစ်ခုရှိပြီး ထိုဥယျာဥ်၌ မည်သူ့ကိုမျှသင်္ဂြိုဟ်ဖူးခြင်း မရှိသေးသော သင်္ချိုင်းဂူအသစ်တစ်ခု ရှိ၏။ ထိုနေ့သည်ကားဂျူးလူမျိုးတို့၏ အဖိတ်နေ့ဖြစ်၍ သင်္ချိုင်းဂူသည်လည်း အနီးတွင်ရှိသောကြောင့်သူတို့သည် ယေဇူးကို ထိုသင်္ချိုင်း၌ သင်္ဂြိုဟ်ကြလေ၏။*ထောက်ရှုချက်*သခင်ယေဇူးသည်အမှန်တရားအတွက် နှုတ်ဆိတ်၍မနေပဲ အမှန်ကိုအမှန်အတိုင်း ထွက်ဆိုခဲ့သည်။လက်ဝါးကပ်တိုင်ကို လက်ခံခြင်းသည် လူတို့အပေါ်ထားရှိသော ကိုယ်တော်၏ ချစ်ခြင်းမေတ္တာကို အဆုံးတိုင်အောင် ပေးလှူခြင်းဖြစ်သည်။လူသားများကို ချစ်သော ကြောင့် အဆုံးတိုင်အသက်တော်ကို ပေးလှူခြင်းဖြစ်သည်။မာရိယာနှင့် ယောဟန်တို့သည်ခရစ္စတူးခြေရင်း၌ ကိုယ်တော့်ကိုမဖူးမျှော်သကဲ့သို့ကျွန်ုပ်တို့သည်လည်း အချိန်ယူကာဘုရားသခင်ကိုဖူးမျှော်နိုင်သူများ၊ လူသားများကောင်းကျိုးအတွက် အသက်ရှင်သော သားကောင်း၊သမီးမွန်များ ဖြစ်ကြရန် ကြိုးစားကြပါစို့။