ထိုနေ့ရက်တို့ ၌မာရိယာသည်ထ၍တောင်ကုန်းအရပ်ရှိဂျုဒမြို့တစ်မြို့သို့ အလျင်အမြန်သွားပြီးလျှင်၊ဇခါရိယ၏အိမ်သို့ဝင်ကာ ဧလိဇဘက်ကိုနှုတ်ဆက်လေ၏။ ဧလိဇဘက်သည်လည်း မာရိယာ၏နှုတ် ဆက်သံကိုကြားသောအခါ သူမ၏သားငယ်သည် ဝမ်းတွင်း၌ ခုန်မြူးလေ၏။ ထိုအခါ ဧလိဇဘက်သည် ဝိညာဉ်တော်မြတ်နှင့် ပြည့်ဝလျက်၊ကျယ်သောအသံဖြင့်ကြွေးကြော်သည်ကား သင်သည်မိန်းမတကာတို့ တွင်မြတ်သောမင်္ဂလာရှိသူဖြစ်၏။ သင်၏ဝမ်းတွင်းမှ အသီးတော်သည်လည်းမင်္ဂလာရှိတော်မူ၏။ကျွန်မသခင်၏ မယ်တော်သည်ကျွန်မထံသို့ ကြွလာသောကျေးဇူးတော်ကိုကျွန်မသည် အဘယ်ကြောင့်ခံထိုက်ပါသနည်း။အကြောင်းမူကားသင်၏ နှုတ်ဆက်စကားသံသည် ကျွန်မ၏နားသို့ ရောက်သည်နှင့် ကျွန်မ၏ဝမ်းတွင်းမှသားငယ်သည် ဝမ်း မြောက်ခြင်းဖြင့်ခုန်မြူးလေပြီ။ မိမိအားထာဝရဘုရားသခင်မိန့်တော်မူသောစကားသည် ပြည့်စုံလိမ့်မည်ဟု ယုံကြည်သောမိန်းမသည်မင်္ဂလာရှိ၏ဟုဆိုလေ၏။ထိုအခါ မာရိယာကမြွက်ဆိုသည်ကား ငါ၏ ဝိညာဉ်သည် ထာဝရဘုရားသခင်ကိုချီးမွမ်း၏။ငါ၏စိတ်နှလုံးသည်လည်း ငါ၏ကယ်တင်ရှင်ဘုရားသခင်၌  ရွှင်လန်းဝမ်းမြောက်ခြင်းရှိ၏။ အကြောင်းမူကား ကိုယ်တော် သည် မိမိကျွန်မ၏ နှိမ့်ချသောအဖြစ်ကို ကြည့်ရှုတော်မူလေပြီ။ယခုမှစ၍ခပ်သိမ်းသောလူမျိုးအစဉ်အဆက်တို့သည် ငါ့ကိုမင်္ဂလာရှိသောသူဟုခေါ်ဝေါ်ကြလိမ့်မည်။အကြောင်းမူကား တန်ခိုး ကြီးတော်မူသောသခင်သည် ငါ့အဖို့ကြီးမြတ်သောအမှုအရာတို့ကိုပြုတော်မူပြီ။ကိုယ်တော်၏နာမတော်သည်သန့်ရှင်း မြင့်မြတ်တော်မူ၏။ကိုယ်တော်၏ကရုဏာတော်သည်လည်းမိမိကိုကြောက်ရွံ့ရိုသေသောသူ တို့အပေါ်သို့ သားစဉ်မြေးဆက်သက်ရောက်လေ၏။ကိုယ်တော်သည်လက်ရုံးတော်အားဖြင့်ခွန်အားတန်ခိုးကိုပြတော်မူ၍စိတ်၌မာနထောင်လွှားသောသူတို့ကိုကွဲလွင့် စေတော်မူပြီ။ကိုယ်တော်သည် အင်အားကြီးသောသူတို့ကိုအရိုက်အရာမှချတော်မူ၍နှိမ့်ချသောသူတို့ကိုချီးမြှောက်တော်မူပြီ။ကိုယ်တော်သည် ငတ်မွတ်သောသူတို့ကိုကောင်းသောအရာတို့ နှင့် ပြည့်ဝစေ၍ ကြွယ်ဝသောသူတို့ကိုလက်ချည်းသက်သက်လွှတ်လိုက်တော်မူပြီ။ကိုယ်တော်သည်မိမိ၏ ကရုဏာတော်ကို အောက်မေ့တော်မူသဖြင့် မိမိ၏  အစေခံ အစ္စရာအဲလ်ကို ကူညီစောင်မတော်မူပြီ။ ငါတို့၏ဘိုးဘေးများဖြစ်သော အာဘရာဟံမှစ၍ သူ၏မျိုးနွယ်အစဉ်အဆက်တို့၌ထားခဲ့သောကတိတော်အတိုင်း ကိုယ်တော်သည်အစဉ်ထာဝရကူညီစောင်မတော်မူလေပြီဟု မြွက်ဆိုလေ၏။ထို့နောက် မာရိယာသည်ဧလိဇဘက်နှင့်အတူသုံးလခန့်နေပြီးမှမိမိအိမ်သို့ပြန်လေ၏။ 

*ထောက်ရှုချက်*Visiting each other is a very important need in human life. However, there are visits that bring joy and there are visits that bring sadness. There are people we look forward to visiting and there are people we just want to avoid. How our presence brings joy and peace to others is an important task. Before those concerns, let us let today's Word of God shine.The beginning of the Gospel passage today is really impressive: "Mary set out and went as quickly as she could to a town in the hill country of Judah. She went into Zechariah’s house and greeted Elizabeth."(Luke 1:39-40). The journey from Nazareth to even the nearest of the towns in the hill country of Judah (traditionally Elizabeth’s home is located at Ain Karim, now on the outskirts of Jerusalem)would have been arduous, a week’s walk for a fit young woman.This special exertion and generosity shows her love and care for her elderly relative,as well as the natural excitement of the two in sharing their motherhood. Mary, who hastened to set out, must have had a strong urge within. She doesn't mind the long distance or the difficulty. Luke has already told us that Mary was filled with the Holy Spirit. Now Elizabeth too is filled with the Holy Spirit as they share and exchange the praise of God for the gift of their child.Mary's visit not only speaks of enthusiasm for her cousin, but is also motivated by grace. She felt the joy of knowing that the Son of God was dwelling in her womb. That joy cannot be delayed, but it is rushed to share with loved ones. Both Mary and Elisabeth were filled with the Holy Spirit and raised their voices to praise God. Even the child in Elisabeth's womb also leapt for joy when hearing Mother Maria's greeting to her.Thus, her visit has brought about human love, kinship and even God's Grace. This was a model visit for all of us. Before visiting anyone, we need to carry God in our hearts. We need to feel the joy of having God with us in order to be compelled to go on the road like Mother.Mother has always thought over and over the word of God in her heart; we also imitate her loving and frequent reading of the Bible. To carry God in our hearts like Mother, we often attend Mass and receive Jesus into our hearts. One day, we will feel the joy of having God with us. It is God who will compel us to set out to visit and give peace to others.Shalom